σκαφοειδίτιδα

η, Ν

ιατρ. άσηπτη οστεονέκρωση τού σκαφοειδούς οστού τού ταρσού, η οποία εμφανίζεται σε αγόρια 5 έως 15 ετών και εκδηλώνεται με επώδυνη διόγκωση τής ραχιαίας επιφάνειας τού άκρου ποδιού, αλλ. νόσος τού Κέλερ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκαφοειδής + κατάλ. -ίτιδα*].